"Which Song, My Dear Girl?" and "Drawing," by Min Ko Naing

Burmese girl in school uniform, Anut21ng Photo, licensed from Shutterstock.com

The poet's birth name is Paw Oo Tun, but to many around the round, he's Min Ko Naing, the face of Burma's 1988 student uprising. For being one of the most prominent leaders of the movement, he spent roughly 20 years behind bars -- first from 1989-2004; then a short stint for four months from late 2006 to early 2007; later from 2007 to early 2012.

Sometime during what would become his final round of captivity, Min Ko Naing was transferred to Kyaing Ton (Kentung) Prison in the Shan State. By his own recollection, it was here that he composed "Which Song, My Dear Girl?" He later republished it online on his Facebook page, dedicated to his artworks and poetry.

It seems, at the time he wrote the poem, Min Ko Naing had little or no idea freedom was just a few months away, the outcome of the Burmese military regime's decision to partially cede control to a quasi-civilian government. Yet, his lines, addressed to an imaginary daughter, dared to shine with hope, courage, and optimism.

The second poem, "Drawing," is dated February 2012 -- merely a month after he was finally released from prison. The uncertain future of the country at a crossroad seems to weigh heavily on his mind. But now that the Burmese people have been given a chance to reshape their own political destiny, they must own up to the kind of future they choose to pursue, good or bad, the poem suggests.

This month, the famous 88-generation dissident appeared alongside cartoonist Aw Pi Kyal in the San Francisco Bay Area, in a literary talk hosted by One Myanmar Community. Min Ko Naing wrapped up his talk with two poems. One was "Drawing" -- perhaps a reminder to his fellow country to forge the right path.

Which Song, My Dear Girl?

by Min Ko Naing (written in Kyaing Ton Prison, 2011)
translated by Kenneth Wong (September 23, 2018)

Which song should I teach you, my dear girl?
The sound of whips
All day long,
All for the sake of a pyramid—
Let not this kind of music
Be around in your time,
Don’t want you to sing along,
Not even by accident.

For you and this era to sing together,
I blindly write
In my dream
A chorus
That makes all the pianos mute.

Can you hear the music
Of the rise and fall of rosary beads,
Of sunlight striking the pagoda gongs,
Of jasmine buds washing their hands,
Of snails pouting
And stomping their feet?
Just keep listening, my dear girl.

A flock of skylarks
Over my head;
Looks like they’re heading home,
Turning in for the night.
Such a precious sight!
Daddy’s still looking at them.

Drawing 

by Min Ko Naing (February 13, 2012)
translated by Kenneth Wong (September 23, 2018)

Now that the pencil has been sharpened,
Draw a classroom,
Or a nude—
It’s up to you.

Let this land
Be strewn with swords and spears,
Or be blessed by flying doves—
It’s up to you.

I assure you, dear child,
If you look away
Because you hate battle scenes and bloody fights,
No one will call you a coward.

But, my child,
You must put your name
On whatever you choose to draw.

Burmese versions 

(Unicode)

ဘယ်သီချင်း သင်ပေးရမလဲ 

ဘယ်သီချင်း သင်ပေးရမလဲ သမီးရယ် ...
ပိရမစ်တလုံး ဖြစ်လာဖို့
နေကုန်နေခမ်း
ကြာပွတ်သံတရွှမ်းရွှမ်း
ဒီဂီတမျိုး
သမီးတို့ခေတ်မှာ မကြားစေရ
ယောင်လို့မှ လိုက်မဆိုမိအောင်
လုံးဝ...မကြားစေရ

ခေတ်နှင့်သမီးတို့ ...
သံပြိုင်ဆိုဖို့
အိပ်မက်ထဲ မမြင်စမ်းပြီး
ဖေဖေတီးသမျှ
စန္ဒယားတွေ အကုန်ဆွံ့အ

ကြားလားသမီး
ပယင်းပတီးစေ့တွေ ဆင်းတက်သံ
ကြေးစည်ပေါ် နေရောင်ထိုးသံ
စံပယ်ငုံတွေ လက်ဆေးသံ
ခရုလေးတွေ စိတ်ကောက်
ခြေဆောင့်တဲ့အသံ
စောင့်နားထောင်နှင့်သမီးရေ ...

အိပ်တန်းပြန်မလို့လား မသိဖူး
မိုးစွေ ငှက်ကလေးတွေ
ခေါင်းပေါ်မှာဝဲ
ကြုံတောင့်ကြုံခဲမို့
ဖေဖေလည်း...ငေးနေဆဲကွယ် ...။ ။

- မင်းကိုနိုင်
(၂၀၁၁ခုနှစ်၊ ကျိုင်းတုံထောင်မှာရေးတဲ့ကဗျာ )

ပုံဆွဲခြင်း

ခဲတံချွန်ပြီးပြီ
ကျောင်းသင်္ခန်းပုံ ဆွဲချင်ဆွဲ
ဝတ်လစ်စလစ်ပုံ ဆွဲချင်ဆွဲ
သဘောပဲလေ။

ဒီမြေမှာ
ဓားလှံတွေ ကြဲချင်ကြဲ
ချိုးငှက်တွေ ဝဲလိုဝဲ
သဘောပဲလေ။

စိတ်ချကလေးရေ
စစ်တိုက်ခန်းတွေမကြိုက်လို့
ထိုးကြိတ်ခန်းတွေမကြိုက်လို့
သူရဲဘောကြောင်တယ် မစွပ်စွဲဘူး။

ဒါပေမယ့် ကလေးရေ
ကိုယ့်ဆွဲရာ ကိုယ့်ကားချပ်
ကိုယ့်လက်မှတ်တော့ ထိုးရမယ်။

မင်းကိုနိုင် (၁၃.၂.၂၀၁၂)

(Zawgyi)

ဘယ္သီခ်င္း သင္ေပးရမလဲ

ဘယ္သီခ်င္း သင္ေပးရမလဲ သမီးရယ္ ...
ပိရမစ္တလုံး ျဖစ္လာဖုိ႔
ေနကုန္ေနခမ္း
ၾကာပြတ္သံတရႊမ္းရႊမ္း
ဒီဂီတမ်ဳိး
သမီးတုိ႔ေခတ္မွာ မၾကားေစရ
ေယာင္လုိ႔မွ လုိက္မဆုိမိေအာင္
လုံး၀ ... မၾကားေစရ

ေခတ္ႏွင့္သမီးတုိ႔...
သံျပဳိင္ဆုိဖုိ႔
အိပ္မက္ထဲ မျမင္စမ္းျပီး
ေဖေဖတီးသမွ်
စႏၵယားေတြ အကုန္ဆြံ႔အ

ၾကားလားသမီး
ပယင္းပတီးေစ့ေတြ ဆင္းတက္သံ
ေၾကးစည္ေပၚ ေနေရာင္ထုိးသံ
စံပယ္ငုံေတြ လက္ေဆးသံ
ခရုေလးေတြ စိတ္ေကာက္
ေျခေဆာင့္တဲ့အသံ
ေစာင့္နားေထာင္ႏွင့္သမီးေရ ...

အိပ္တန္းျပန္မလုိ႔လား မသိဘူး
မုိးေစြ ငွက္ကေလးေတြ
ေခါင္းေပၚမွာ၀ဲ
ၾကဳံေတာင့္ၾကဳံခဲမုိ႔
ေဖေဖလည္း...ေငးေနဆဲကြယ္ ...။ ။

- မင္းကုိႏုိင္
(၂၀၁၁ခုႏွစ္၊ က်ဳိင္းတုံေထာင္မွာေရးတဲ့ကဗ်ာ)

ပံုဆြဲျခင္း

ခဲတံခၽြန္ျပီးျပီ
ေက်ာင္းသခၤန္းပံု ဆြဲခ်င္ဆြဲ
၀တ္လစ္စလစ္ပံု ဆြဲခ်င္ဆြဲ
သေဘာပဲေလ။

ဒီေျမမွာ
ဓားလွံေတြ ၾကဲခ်င္ၾကဲ
ခ်ိဳးငွက္ေတြ ၀ဲလို၀ဲ
သေဘာပဲေလ။

စိတ္ခ်ကေလးေရ
စစ္တိုက္ခန္းေတြမၾကိဳက္လို႔
ထိုးၾကိတ္ခန္းေတြမၾကိဳက္လို႕
သူရဲေဘာေၾကာင္တယ္ မစြပ္စြဲဘူး။

ဒါေပမယ္႔ ကေလးေရ
ကိုယ္႕ဆြဲရာ ကိုယ္႔ကားခ်ပ္
ကိုယ္႔လက္မွတ္ေတာ႔ ထိုးရမယ္။

မင္းကိုနိဳင္ (၁၃.၂.၂၀၁၂)